💪 ۸ مارس، و آنانکه فقط باید باور کنن چقدر توانمند هستند...

💪 ۸ مارس، و آنانکه فقط باید باور کنن چقدر توانمند هستند...

سال‌ها پیش یه تحقیقی خوندم در مورد اینکه چرا دختربچه‌ها کم‌تر سراغ شغل‌های مهندسی می‌رن و بیشتر متمایل به معلمی و پرستاری و... می‌شن. این تحقیق ریشه این رفتار رو در باورها، و تشکیل این باورها رو در کودکی، اساب‌بازی‌ها، باورهای محیط پیرامون، و فضای بچه‌ها دیده بود...

نتیجه این تحقیق منجر به شخصیت‌های لگو شد که اون آچار به دست‌ها و... خانم باشن، اسباب‌بازی‌های دخترونه تغییر کنه و فقط کاراکتر باربی و پرستار و... نباشه. با دخترهای فضانورد و مهندس و... مصاحبه‌های مفصلی شده بود و فصل مشترک علاقه همه‌شون، باور اطرافیانشون به توانایی‌شون برای این شغل‌ها، انگیزه، اسباب‌بازی و نوع بازی‌های کودکی و... بود.

یکی از اولین تک‌افترنون‌ها سال ۲۰۱۵، به مناسبت روز ICT و دختران بود و فقط خانم‌ها توش دعوت بودن! ماگ با طرح 🤪 صورتی با پاپیون هم چاپ کردم براش. ۲ سال هم برگزار شد.

منظورم اینه که اگر کودک یا نوجوان دختر دور و برمون داریم، کمکشون کنیم و فضایی محیا کنیم تا باور کنه می‌تونه... فضایی محیا کنیم که «اگر» به حوزه تکنولوژی علاقه داره، بتونه راحت راهشو «پیدا» کنه و «ادامه» بده. متاسفانه فضای جهان برای خانم‌ها خصوصا توی ایران، در حوزه تکنولوژی بدجوری مسموم و بده! یعنی تعداد show womanهای توخالی که عملا استند تبلیغاتی شدن با لباس تکنولوژی زیاد و زیاد شده. و فضا برای نمایش توانمندی‌های دختران و زنان خفن جامعه که کم هم نیستن، کمتره...

اولش می‌خواستم توی این پست، زنان هیولایی که توی حوزه توسعه نرم‌افزار می‌شناسم معرفی کنم، ولی دیدم بهتره تا فقط بگم «به نیمی از جامعه باور داشته باشیم و سنگ جلو پاشون نندازیم، هیچ نیازی به کمک و پروموت شدن توسط اون نیمه دیگه جامعه ندارن، خودشون بلدن، توانمندن، و راهشونو پیدا می‌کنن؛»

اگر دختر دارید: کتاب زنان پیشرو (چند جلد است) که توسط خانم الهام نظری نوشته شده، داستان هموناییه که فقط «خواستن» و پیشرو بودن...

اینم فایل پی‌دی‌اف که خود انتشارات هوپا گذاشته